Kochaj tylko mnie - Prolog

Biegłam, nie zatrzymywałam się, nie mogłam tego zrobić. W tą grę chodziło o moją wolność. Szybko i zwinnie przeskoczyłam przez strumyczek. Obejrzałam się za siebie, na całe szczęście nikt mnie nie śledził. Znalazłam się na polanie, a nieopodal znajdował się mój dom. Miałam nadzieję, że zastane swoją rodzinę całą i zdrową. Znajdowałam się akurat w mieście, kiedy zdarzyła się ta wielka tragedia. Na mój piękny kraj, napadli Tatarzy. W ostatniej chwili udało mi się uciec. Nie wszystkie dziewczęta miały tak wielkie szczęście jak ja. Szybkim krokiem ruszyłam do domu. Serce cały czas biło mi jak szalone. Oby tylko przeżyli. Cały czas to sobie powtarzałam w głowie. Gdy już dobiegłam do domku, drzwi były uchylone. Tysiące scenariuszy zaczęły mi się tworzyć przed oczami. Uchyliłam bardziej drzwi i zastałam...